இந்தப்புத்தகம் வாசித்துக் கொண்டிருப்பது பற்றி கடந்த ஒரு பதிவில் குறிப்பிட்டிருந்தேன். வாசித்து முடித்துவிட்டேன். என்ன புத்தகம் என்று கேட்கிறீர்களா? முதலில் புத்தகத்தைப் பற்றிச் சொல்லிவிட்டு பிறகு பெயரைச் சொல்கிறேன். கொஞ்ஞ்ஞ்சம் பொறுத்தருள்க :o)
ஹொலொகாஸ்ட் பற்றி கட்டாயம் அறிந்திருப்பீர்கள். எத்தனை லட்சம் யூதர்கள் படுகொலை செய்யப்பட்டார்கள். எல்லாம் ஹிட்லருக்கு அவ்வினத்தின் மேல் இருந்த வெறுப்புத் தான் காரணம். சிறுவர், முதியோர் என்றெல்லாம் பாகுபாடு இல்லாமல் கொன்று குவிக்கப்பட்டார்கள். ஜேர்மனி, ஆக்கிரமித்த நாடுகளிலெல்லாம் யூத வெறுப்பு பிரச்சாரம் நடத்தியது. ஆனாலும் பெல்ஜியத்தில் மிக மிக மிகக் குறைந்த அளவிலேயே ஜேர்மனியின் யூத எதிர்ப்பிற்கு ஆதரவு கிடைத்தது. ஆனாலும் இது ஜேர்மனிக்குப் பிரச்சனையாக இருக்கவில்லை. பெல்ஜியத்திலிருந்தும் ஆயிரக்கணக்கான யூதர்கள் சித்திரவதை முகாம்களிற்குக் கொண்டு செல்லப்பட்டனர். மீண்டு வந்தவர் எண்ணிக்கை மிகக்குறைவே. கைது செய்யப்படும் அல்லது தாமாகவே (உண்மை சொன்னால் விட்டு விடுவார்கள் என்ற நம்பிக்கையில்) நாம் யூதர் என்று ஒத்துக் கொண்டவர்களும் முதலில் 'மெக்கலன்' என்கிற இடத்திலிருந்த ஒரு முகாமுக்குக் கொண்டு செல்லப்படுவார்கள். ஒரு ரயில் பயணத்திற்குரியளவு ஆட்கள் சேர்ந்ததும் ரயில்களில், கால்நடைகளை அடைத்துச் செல்வது போல் மனிதர்களையும் அடைத்தே அவர்களின் மரணத்தை நோக்கி அழைத்துச் செல்லப்பட்டர்கள். இந்த ரயில் பயணங்களில் ஒன்று நடுவழியில் வழிமறிக்கப்பட்டதிலும், ஓடும் ரயிலில் இருந்து குதித்தவர்களூமாக அந்த இரயிலில் பயணித்த யூதர்களில் கிட்டத்தட்ட எட்டில் ஒரு பங்கு பேர் தப்பினர்.
ஆயுதக்குழுவினரால் 'அபாயகரமானது' என நினைக்கப்பட்ட செயலைச் செய்தோர் மூன்றே மூன்று பேர். அவர்களிடமிருந்த ஆயுதங்கள்: ஒரே ஒரு கைத்துப்பாக்கியும், சில pliersம் தான். கூடவே, இரயிலை நிற்பாட்ட உதவியாக சிவப்புக்கடதாசியால் சுற்றப்பட்டு நிறுத்தச் சைகை விளக்குப் போல உருமாற்றப்பட்ட ஒரு அரிக்கன் விளக்கு. விளக்கின் உதவியுடன் ரயிலை நிறுத்தி, ஆட்களை தப்பிச்செல்லுமாறு சொன்னார்கள்.அத்துடன் தப்பிச்சென்றவர்களுக்கு, கைச்செலவுக்கென 50 பிராங் பணத்தையும் கையளித்தார்கள். இதில் ஈடுபாட்ட மூவர்: யூரா லிவ்ஷிட்ஸ், ஜீன் ஃப்ராங்கள்மொன், ரொபேர்ட் மைஸ்ற்ரியௌ ஆகியோர்.
புத்தகத்தின் பெயர்: The Silent Rebels (ISBN: 1903809894) அல்லது The 20th Train to Auschwitz (ISBN: 1843540444)
இந்தப்புத்தகத்தை வாசிக்கும் வரையில் நான் இந்நிகழ்வைப் பற்றிக் கேள்விப்படவேயில்லை. கொடூரச் சாவிலிருந்து ஷிண்ட்லரைப் போலவே மக்களை மீட்ட இவர்கள் பரவலாக அறியப்படாதிருப்பது மிகவும் வருத்தத்திற்குரியதாக இருக்கிறது.